پرورش مرغ بومی کاری با سود فراوان و سرمایه اندک

از قدیم الایام روستایی ها با پرورش مرغ و گوسفند ، امرار معاش می کردند و با کمترین هزینه ممکن گوشت و تخم مرغ مورد نیاز خود را تامین کرده و مازاد آن را به فروش می رساندند . مرغ های بومی نسبت به بیماری های مختلف و شرایط غیر عادی مقاومت بالاتری داشته و از لحاظ تغذیه می توان باقیمانده های مواد غذایی ، غلات ، ضایعات کشاورزی و ... را در جیره غذایی شان قرار داد بدون اینکه مشکلی برایشان پیش آید . البته شما می توانید برای بالا بردن راندمان تخم گذاری و همچنین کاهش هزینه های خوراک طیور  از خوراک مخصوص مرغ تخم گذار استفاده کنید که این خوراک در فروشگاه اینترنتی دام و طیور موجود است .

پرورش مرغ بومی حتی در سطح نه چندان وسیع بسیار مقرون به صرفه است به این دلیل که احتیاج به جایگاه ویژه و تجهیزات خاص مرغداری صنعتی ندارد . ولی بایستی یک سری نکات را رعایت کرد تا بیشترین بهره وری را داشت . یکی از مهم ترین مشکلات که باعث زیاد بودن تعداد تلفات جوجه ها و مرغ ها می شود نداشتن جایگاه مناسب برای پرورش مرغ است .

جایگاه مناسب پرورش مرغ بومی باعث می شود :
در برابر باد ، برف ، باران ، روز های بسیار گرم و تابش مستقیم نور خورشید ، تغییرات شدید آب و هوا محافظت شود .
کنترل روشنایی و نوردهی کافی در روزهای کوتاه
جلوگیری از شکارشدن توسط حیوانات وحشی
کنترل غذا و آب
جمع آوری راحت تر تخم مرغ ها و جلوگیری از شکستگی آنها
پیشگیری از گسترش بیماری های مختلف طیور (مطالعه مقاله : پیشگیری و درمان بیماری های مرغ)
پس از اینکه لزوم جایگاه مناسب برای مرغ مشخص شد نوبت به این می رسد که

شرایط جایگاه مناسب پرورش مرغ بومی باید چگونه باشد :
با توجه به امکانات و نوع آب و هوای منطقه مورد نظر برای ساخت جایگاه ، جایگاه مرغ باید از آجر ، سنگ یا بلوک سازمانی و .. باشد .
قسمت کف مرغداری باید مقداری از زمین بلند تر باشد و یک شیب ملایمی داشته باشد تا بتوانید به راحتی شستشو کنید .
در بستر جایگاه تا 10 سانتی متر  از کاه ، پوشال ، خاک اره ، ماسه بادی و یا شن ریز بریزید .
دیوار و سقف جایگاه باید به گونه ای ساخته شده باشد که هیچ شکافی نداشته باشد برای این کار می توانید سیمان کاری کنید تا شکافی روی دیوار نباشد .
درب جایگاه باید به طرف جنوب بوده و آفتاب به داخل آن بتابد .
جایگاه باید طوری باشد تا در روزهای گرم تابستان خنک و در زمستان گرم باشد .

سومین نکته مهم برای پرورش مرغ بومی مقدار فضایی است که برای هر مرغ بایستی فراهم باشد . درصورتی که تعداد زیادی مرغ در یک فضای کوچک نگهداری شود شروع به نوک زدن به هم می کنند .

چهارمین مورد ایجاد فضای مناسب برای جایگاه است . جوجه نسبت به مرغ فضای کمتری اشغال می کند می توان 100 جوجه را تا 2 ماهگی در فضای 2 در 3 ( یا 6 متری ) پرورش داد . در فضای یک متر مربع می توان 15 مرغ و 1 خروس نگهداری کرد .

پنجمین کار انتخاب فضای باز برای محوطه جلوی جایگاه مرغ باعث می شود تا بتوانند در آنجا فعالیت کنند و از هوای آزاد بهره ببرند . کاشت علوفه های مختلف مانند یونجه ، جو ، شبدر در قسمت فضای باز برای تغذیه مرغ ها مفید می باشد .

ششمین عمل برای مرغ بومی ، ایجاد محلی برای استراحت آن هاست . مرغ به صورت غریزی علاقه دارد تا در جاهای بلند استراحت کند و اگر دقت کرده باشید روی آبخوری و دانخوری می نشیند . بهتر است تا در لانه مرغ چوب پنبه ای نصب شود تا کمتر روی آبخوری و دانخوری قرار بگیرند .

هفتمین مورد انتخاب محل تخمگذاری خوب برای مرغ است که موجب افزایش تعداد تخم مرغ و سالم ماندن تخم ها می شود همچنین تخم مرغ ها راحت تر جمع آوری شده و از آلودگی تخم به مدفوع جلوگیری می شود . قسمت کف محل تخمگذاری یا لانه مرغ باید با پوشال پوشیده شود و جمع آوری تخم ها به راحتی صورت می گیرد . در صورتی که طول و عرض هر لانه 35 در 35 باشد  یک محل برای 4 تا 6 مرغ کفایت می کند .